بررسی مقایسه ای اثر داروی هپارین به دو روش تزریق وریدی متناوب و انفوزیون مداوم با پمپ سرنگ، بر نتایج APTT وعوارض احتمالی در بیماران سندرم کرونری حاد

Abstract

سابقه و هدف: بیماری ایسکمیک قلبی در اکثر مناطق جهان اولین علت مرگ زودرس به شمار می‌رود. یکی از درمانهای اصلی بیماران با سندرم کرونری حاد استفاده از داروهای ضد انعقاد می باشد. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش تزریق وریدی متناوب و انفوزیون مداوم بر APTT بیماران سندرم کرونری حاد می‌باشد.مواد و روش‌ها: کارآزمایی بالینی روی 60 نفر از بیماران انتخاب شده به روش تصادفی در بیمارستان نیشابور سال 1396 انجام شد. به منظور جمع اوری داده ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، چک لیست ثبت APTT استفاده شد. گروه تزریق وریدی متناوب، هر 3 ساعت هپارین به میزان 2500 واحد و گروه انفوزیون، 1000 واحد بر ساعت انفوزیون مداوم هپارین دریافت کردند و APTT کنترل شد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS -16 انجام شد و سطح معنی-داری کمتر از پنج صدم در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین APTT در مرحله اول گروه تزریق وریدی متناوب 17/11±8/40 و در گروه انفوزیون مداوم 86/8±87/38 بود. در مرحله هشتم گروه تزریق وریدی متناوب 14/8±03/55 و در گروه انفوزیون مداوم 09/14±7/55 بود. آزمون t مستقل اختلاف معنی داری را بین دو گروه نشان نداد (P> 0.05)نتیجه‌گیری: با توجه به همسانی نتایج در دو روش، می‌توان از روش تزریق متناوب به جای انفوزیون مداوم وریدی استفاده کرد. این روش محدودیت کمتری برای بیمار ایجاد کرده و بارکاری پرستاران بدلیل عدم نیاز به ست کردن پمپ سرنگ، آماده کردن سرم هپارینه و خاموش کردن آلارم ها کمتر می‌شود.

Keywords

• هپارین
• داخل وریدی
• انفوزیون
• سندرم کرونری حاد