مطالعه تاکسونومی جلبک‌های سبز-آبی براساس نشان ویژه‌سازی مورفولوژی، فیزیولوژی و مولکولی در اکوسیستم‌های خشکی استان یزد

Abstract

استان یزد یکی از استان‌های خشک و کم آب واقع در بخش مرکزی ایران است که عمدتا از خاکی شور و قلیایی برخوردار بوده و مطالعات اندکی بر میکروفلور اکوسیستم‌های خشکی آن انجام شده است. با توجه به وجود گزارش‌هایی مبنی بر آلودگی خاک این استان به عناصر سنگین و نیز با در نظرگیری قابلیت جلبک‌ها در جذب عناصر آلاینده محیطی، در این مطالعه استفاده از جلبک‌های سبز-آبی به عنوان یکی از شاخص‌های مناسب جهت سنجش آلودگی محیطی مد نظر قرار گرفت. به همین منظور در کنار ارزیابی میزان آلودگی خاک منطقه به سرب و کادمیوم، کشت، جداسازی، خالص‌سازی و شناسایی نمونه‌های جلبکی موجود در خاک هفت ایستگاه مختلف مطالعاتی انجام شد. همچنین، بخشی از نمونه‌های جلبکی خالص‌سازی شده جهت نشان ویژه‌سازی مورفولوژیک و فیزیولوژیک انتخاب شدند. در این بخش، فاکتورهایی شامل قابلیت جذب سرب و سنجش رنگریزه‌ای (رنگریزه‌های کلروفیلی، کاروتنوییدی و فیکوبیلی ‌پروتئین‌ها) جهت نشان ویژه‌سازی فیزیولوژیک مد نظر قرار گرفت. در نتیجه مطالعه حاضر، گونه‌های جدیدی شامل: Kamptonema sp., Kamptonema animale, Leptolyngbya breviarticulataبرای فلور خاک‌های ایران گزارش می‌شوند و گونه tenuisOscillatoriaبه واسطه برخورداری از بیشترین توان جذب سرب به عنوان نشانگر زیستی معرفی می‌گردد.

Keywords

• ریخت گونه
• زیست پالایی
• سرب
• عناصر سنگین
• کادمیوم