کاربرد اتصال چندگانه در تولید نبافته های سلولزی ˗سنتزی زیست تخریب پذیر

Abstract

از میان روش¬های اتصال مورد استفاده در ساخت نبافته¬های سلولزی و سنتزی بسته به نوع محصول و ویژگی¬های کیفی مورد نظر، روش اتصال چندگانه حرارتی، به همراه اتصال لاتکس، اتصال مناسبی می¬باشد. در اتصال با لاتکس فقط سطح نابافته تحت تاثیر قرار می¬گیرد و مناسب برای نابافته¬های با وزن پایه کم می¬باشد. در گراماژهای بالا قسمت مرکزی نابافته اتصال ایجاد نشده و سبب لایه¬ای شدن تشک الیاف می¬شود. اما در اتصال حرارتی این پدیده اتفاق نمی¬افتد و رنج گسترده¬ای از محصولات می¬توانند با این نوع اتصال ساخته شوند. همه روش¬های اتصال حرارتی اتصال نقطه¬ای قوی را میسر می¬سازد که بعلاوه بسیاری از حلال¬ها دشمن پایدار محیط زیست هستند. بنابراین در صورت استفاده از الیاف خمیر چوب که دوستار محیط زیست و تخریب¬پذیر هستند می¬توان علاوه¬بر داشتن بافت حجیم، جاذب و نرم، قیمت کمتری نیز داشت که در ساخت نابافته¬ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. لایه خارجی تشک الیاف، کاربرد ضعیفی از اتصال¬دهنده لاتکس را با هدف کنترل ابتدایی خاکه نرمه الیاف برای کاهش مقادیر الیاف سست یا پرز¬های تولید شده در متعاقب فرآیندهای تبدیل دریافت می¬کند. در وسط تشک الیاف، از الیاف سنتزی به صورت مخلوط با الیاف سلولز استفاده می¬شود که عموما هسته الیاف سنتزی پلی¬پروپیلن¬(PP) یا پلی¬استر(PET) می¬باشد که به وسیله غلاف پلی¬اتیلنی (PE) با دمای ذوب پایین پوشیده شده است. غلاف الیاف سنتزی در اثر حرارت ذوب شده و اتصال را در تمام نقاط تشک الیاف ایجاد می¬کند.

Keywords

• نابافته های سلولوزی و سنتزی
• اتصال چندگانه
• لاتکس
• الیاف سنتزی
• زیست تخریب پذیر