اثر نانوذرات سیلیکا (SiO2 NPs) روی صفات رویشی و فیزیولوژیکی نهال زالزالک (Crataegus aronia L.)

Abstract

به‌منظور بهره‌گیری از علم نوین نانوتکنولوژی و خصوصیات منحصر به‌فرد نانوذرات در علوم گیاهی، تحقیقات دقیق و بنیادین لازم است. در این پژوهش به‌مدت 45 روز تأثیر نانوذرات سیلیکا در بهبود صفات رویشی و فیزیولوژی نهال‌های زالزالک زرد (Crataegus aronia L.) مورد توجه قرار گرفت. در این راستا یک آزمایش گلخانه‌ای به صورت طرح کاملاً تصادفی در 4 سطح تیمار با 5 تکرار اجرا گردید. تیمارهای اعمال شده شامل سطوح شاهد به صورت آبیاری با آب معمولی و آبیاری با غلظت‌های 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر نانوذرات سیلیکا بود که هر سه روز یک‌بار بر اساس ظرفیت زراعی صورت گرفت. تبادلات گازی، تغییرات فیزیولوژی و تخصیص بیوماس به عنوان شاخص مورد توجه قرار گرفت. اگر‌چه اعمال نانوذرات سیلیکا سبب کاهش جزئی پتانسیل آبی نهال‌های زالزالک شد (منفی‌تر)، ولی محتوای نسبی رطوبت در بین تیمارها تغییری نکرد. نرخ تبادلات گازی تحت تأثیر نانوذرات سیلیکون افزایش معنی‌دار یافت که باعث افزایش بیوماس نهال و به‌ویژه بیوماس ریشه گردید، به طوری که بیوماس کل نهال در تیمار 100 میلی‌گرم در لیتر نسبت به شاهد حدود 40 درصد افزایش داشت. در مجموع، می‌توان اذعان کرد که استفاده از نانوذرات سیلیکا در این پژوهش بهبود فعالیت‌های فیزیولوژی و افزایش بیوماس کل گیاه را موجب شد ولی بی‌شک برای درک مکانیسم آن مطالعات تکمیلی الزامی است.

Keywords

• بیوماس
• پتانسیل آبی
• تبادلات گازی
• محتوای نسبی رطوبت
• نانوذرات