اثربخشی درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر اسناد خصمانه و تحمل آشفتگی در دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواسی-اجباری

Abstract

مقدمهاین پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر اسناد خصمانه و تحمل آشفتگی در دانش آموزان انجام شد. روش کار: جامعه آماری این تحقیق که در اردیبهشت 1399 انجام شد شامل کلیه دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواس بود که به مراکز و کلینیکهای تخصصی خدمات روانشناسی آموزش و پرورش شهر مشهد ارجاع داده شدند. نمونه آماری 24 نفر از این دانش آموزان بودند که به روش در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. برای جمع­آوری داده ها از پرسشنامه های اسناد خصمانه آرنتز و همکاران (2003)، تحمل آشفتگی سیمونز و گاهر (2005) و وسواس مادسلی (1977) استفاده شد. ابتدا همه آزمودنیها مورد پیش­آزمون قرار گرفتند. پس از آن، آموزش مهارتهای مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی برای گروه آزمایشی 8 جلسه یک ونیم ساعته اجرا شد، اما گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. پس از پایان دوره آموزش، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. داده­ها با آزمون تحلیل کواریانس یک متغیره و چند متغیره و بر اساس نرم افزار ‌SPSS (نسخه 22) مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: ضریب اتا به ترتیب برای متغیرهای اسناد خصمانه و تحمل آشفتگی، 480/0 و 463/0 میباشد، بنابراین اثربخشی درمان فوق در دو متغیر زیاد بوده و در شاخص اسناد خصمانه کمی بیشتر از متغیر تحمل آشفتگی بوده است. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی بر اسناد خصمانه و تحمل آشفتگی در دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواس اثربخش است.

Keywords

• اختلال وسواسی-اجباری
• اسناد خصمانه
• تحمل آشفتگی
• کیفیت زندگی