دانشجویان رشتۀ مدیریت بازرگانی رابطۀ سبک‌های بازی و سبک‌های یادگیری

Abstract

ﻫﺪف این ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ راﺑﻄﺔ سبک‌های بازی و سبک‌های ﻳﺎدﮔﻴﺮی بود. روش ﭘﮋوﻫﺶ توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش همۀ دانشجویان دانشگاه زنجان در سال تحصیلی ۹۷-۹۸ بود که از بین آن‌ها 120 نفر به ‌عنوان نمونۀ پژوهش و ﺑـﻪ روش نمونه‌گیری در دسترس اﻧﺘﺨﺎب شدند و به ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﺔ سبک‌های بازی ((Hexad ,2016 و سبک‌های ﻳﺎدﮔﻴﺮی‌ (kolb,2005) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با استفاده از روش آماری رﮔﺮﺳﻴﻮن لجستیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل داده‌ها در ﻣﻮرد راﺑﻄﺔ سبک‌های بازی و سبک‌های یادگیری ﻧﺸﺎن داد سبک بازی اجتماعی توسط سبک‌های یادگیری واگرا، عمل‌گرا و همگرا(p<./05) قابل پیش‌بینی است و جهت رابطه در این سه سبک مثبت است. همچنین نتایج نشان می‌دهد که سبک یادگیری واگرا به‌طور معناداری سبک بازی موفقیت‌طلب را پیش‌بینی می‌کند و جهت این رابطه منفی است (p<./05)؛ یعنی افرادی که سبک بازی موفقیت‌طلب بالاتری دارند سبک یادگیری واگرای کمتری دارند. همچنین سبک یادگیری همگرا به ‌طور معنا‌داری می‌تواند سبک بازی خرابکار(p<./05) را پیش‌بینی ‌کند که جهت این رابطه مثبت است؛ بنابراین یادگیرندگانی که سبک یادگیری همگرا دارند سبک بازی خرابکار نیز دارند. در نتیجه ابعاد سبک‌های یادگیری و مؤلفه‌های آن می‌تواند پیش‌بینی‌کنندۀ خوبی برای سبک‌های بازی باشد.

Keywords

• سبک‌های بازی
• سبک‌های یادگیری
• دانشجویان
• مدیریت بازرگانی