تاثیر غلظت و مدت زمان تغذیه از ماده‏ی قندی بر مقاومت حشرات کامل زنبور پارازیتویید Bracon hebetor Say به سرما

Abstract

ذخیره ‏سازی در سرما یک روش رایج برای نگهداری طولانی‏ مدت زنبور پارازیتویید Bracon hebetor در انسکتاریوم‏ ها است. این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات غلظت آب‏ عسل (در سه سطح 5، 20 و 40 درصد) و مدت زمان تغذیه (در سه سطح 24، 48 و 72 ساعت) بر مقاومت حشرات کامل این زنبور به سرما انجام شد. حشرات کامل زنبور بلافاصله پس از خروج از شفیره ‏ها جمع ‏آوری و پس از تغذیه با تیمار مورد نظر، به مدت 7 روز درون یخچال (دمای 1±5 درجه ‏ی سلسیوس) ذخیره‏‏سازی شدند و سپس، کیفیت آن‏ها با جمعیت شاهد (نگهداری شده در دمای 1±25 درجه‏ ی سلسیوس، رطوبت نسبی 5±60 درصد و دوره ‏ی نوری 16 ساعت روشنایی به 8 ساعت تاریکی) مقایسه شد. با افزایش غلظت آب‏ عسل، طول عمر، زادآوری و قدرت پارازیتیسم زنبورهای ماده در جمعیت‏ شاهد، افزایش یافتند و در غلظت 40 درصد به بیش‏ترین مقدار خود رسیدند (به ترتیب، 4/1±8/17 روز، 1/12±3/230 عدد تخم/ زنبور ماده و6/8±3/140 عدد لارو میزبان/ زنبور ماده). غلظت ماده‏ ی قندی و مدت زمان تغذیه، کیفیت زنبورهای ذخیره ‏سازی شده در یخچال را نیز تحت تاثیر قرار دادند. تغذیه‏ی حشرات کامل زنبور از آب‏ عسل 40 درصد، باعث افزایش تحمل آن به سرما و بیش‏تر شدن طول عمر و زادآوری پس از سپری شدن دوران ذخیره‏ سازی شد. طول عمر، زادآوری و قدرت پارازیتیسم زنبورهای ماده ‏ای که پیش از ذخیره ‏سازی در یخچال به مدت 24 ساعت با آب عسل 40 درصد تغذیه شده بودند به ترتیب، 1/2±9/22 روز، 4/46±9/330 عدد تخم/ زنبور ماده و1/18±3/173 عدد لارو میزبان/ زنبور ماده اندازه‏ گیری شد که به طور معنی‏ داری از سایر تیمارها بیش‏تر بود. بنابراین، برای حفظ کیفیت حشرات کامل این زنبور، تغذیه ‏ی آن‏ها از این تیمار پیش از ذخیره‏سازی در یخچال توصیه می ‏شود.

Keywords

• کنترل بیولوژیک
• پرورش انبوه
• پارازیتویید
• ذخیره ‏سازی در سرما