اثربخشی مدل شناختی- رفتاری مارلات بر کاهش ولع و پیشگیری از بازگشت زنان وابسته به مواد

Abstract

مقدمه: پژوهش حاضر اثربخشی آموزش شناختی- رفتاری مارلات را بر پیشگیری از بازگشت و کاهش ولع زنان وابسته به مواد، بررسی می‌کند. روش: در یک پژوهش نیمه آزمایشی 30 زن مصرف‌کننده مواد با تشخیص اختلال وابستگی به مواد مخدر که دوره سم‌زدایی را با موفقیت در مرکز درمان اجتماع مدار بانوان (TC) تهران به پایان رسانده بودند، با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و گواه (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایشی به مدت 12 هفته و هر هفته یک جلسه گروهی تحت آموزش قرار گرفتند. گروه گواه در طول این مدت هیچ درمانی دریافت نکردند. آزمودنی‌ها توسط مقیاس پیشگیری از بازگشت گورسکی (1989) و مقیاس کاهش ولع فرانکن و همکاران (2002) و نیز آزمایش ادرار پیش از شروع درمان، تصادفی در طی درمان، پس از درمان و پس از اتمام مرحله پیگیری سه‌ماهه، مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تجزیه‌وتحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و خی دو استفاده شد. نتایج: نتایج آزمون‌های تجزیه‌وتحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه در ولع مصرف و بازگشت به مواد در مرحله پس‌آزمون و پیگیری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون خی دو نشان داد که تفاوت معناداری بین فراوانی بازگشت وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که درمان شناختی –رفتاری مارلات در کاهش ولع مصرف و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد مؤثر است.

Keywords

• آموزش شناختی رفتاری مارلات
• پیشگیری از بازگشت
• ولع مصرف
• وابستگی به مواد