موانع شست و شوی دست از دیدگاه پرستاران: یک مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه: شستن دست، یکی از موارد کارا و موثر برای پیشگیری از انتقال میکروارگانیسم­ها از یک شخص و یا از یک مکان به بیماران می­باشد. اما علیرغم اهمیت زیاد رعایت بهداشت دست توسط پرسنل درمانی، نتایج برخی مطالعات حاکی از عدم شستشوی دقیق و مناسب دست توسط آنها می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین موانع شست و شوی دست از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستان­های عمومی­آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1396 انجام شد. مواد و روش: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی بود که بر روی 312 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های عمومی آموزشی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه­ای روا و پایا مشتمل بر دو بخش مشخصات دموگرافیکی و 48 آیتم مربوط به موانع رعایت بهداشت دست در چهار حیطه موانع فردی، مدیریتی، تجهیزاتی و محیطی بود. تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم­افزار SPSS 21.0 و آزمون­های تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه انجام شد. سطح معنی­داری، 05/0 درنظر گرفته شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که موانع تجهیزاتی بالاترین میانگین (65/0±85/2) و موانع فردی پایین­ترین میانگین (46/0±62/2) را کسب نمودند. همچنین، بین میانگین موانع مدیریتی و تجهیزاتی با جنسیت، بین میانگین موانع فردی و مدیریتی با وضعیت استخدامی، بین میانگین موانع تجهیزاتی با وضعیت تأهل، و در نهایت بین میانگین موانع مدیریتی و شیفت کاری ارتباط آماری معنی­داری وجود داشت (05/0 >p). بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به یافته‌ها، برای رفع موانع شست و شوی دست در پرستاران می­توان پیشنهاداتی نظیر برگزاری دوره های آموزشی کافی و مناسب و فرهنگ سازی در بخش­های بیمارستانی جهت افزایش رعایت بهداشت دست، استفاده از سیستم های نظارتی و انگیزشی مناسب، فراهم آوری به موقع و کافی امکانات و تجهیزات و نیز مواد ضدعفونی­کننده مناسب برای شستشوی دست ها، و ... ارائه نمود.

Keywords

• پرستار
• بهداشت دست
• موانع
• عفونت بیمارستانی