بررسی عملکرد جاذب ورمیکولیت برای حذف سزیوم از پسمان مایع پرتوزا حاصل از رآکتور تحقیقاتی تهران

Abstract

در این کار پژوهشی، توان ورمیکولیت تولید شده در ایران به عنوان یک جاذب طبیعی، برای حذف سزیوم (137Cs) از پسمان‌های مایع پرتوزا حاصل از رآکتور تحقیقاتی تهران مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است.آزمایش‌ها در دو سیستم ناپیوسته و پیوسته انجام شده‌اند. هدف از انجام دادن آنها، بهینه‌سازی پارامترهای مؤثر بر فرایند جذب سزیوم به وسیله ورمیکولیت می‌باشد. پارامترهای مورد بررسی عبارتند از: زمان اقامت (برای آزمایشهای انجام شده در سیستم ناپیوسته)، pH محلول، دما و سرعت عبور جریان (برای سیستم ستونی). نتایج حاصل از آزمایش‌ها نشان می‌دهند که بیشترین میزان جذب سزیوم در محلول‌های بازی (0.01 mol.L-1 NaOH) در دمای ºC60 و با در نظر گرفتن 24 ساعت زمان تماس، برای 1 گرم ورمیکولیت در ml100 از پسمان مایع پرتوزا رخ می‌دهد. در پایان با توجه به داده‌های به دست آمده از آزمایش‌های پیوسته نمودار شکست این فرایند جذب رسم شده است. انتظار می‌رود که نتایج حاصل از این آزمایش‌ها در رسیدن به روشی کارآمد و ارزان برای آمایش پسمان‌های مایع پرتوزا مؤثر باشد.

Keywords

• جذب سطحی
• رادیوسزیوم ( 137cs )
• ورمیکولیت
• پسمانده‌های پرتوزا