بیان افزایش‌یافته پروتئین نوترکیب اکتیوین A با استفاده از محیط کشت بهینه‌سازی شده

Abstract

امروزه پروتئین اکتیوین A به دلیل کاربردهای بالینی فراوان در درمان زخم و بیماری‌های تحلیل عصبی، در میزبان‌های بیانی متفاوتی به ‌صورت نوترکیب تولید شده است. از آنجاکه یکی از راه‌های افزایش تولید، رسیدن به تراکم سلولی بالا می‌باشد، لذا بهینه‌سازی محیط کشت ضروری به نظر می‌رسد. بدین منظور در این پژوهش غلظت عصاره مخمر و گلیسرول به‌ عنوان منابع نیتروژن و کربن محیط کشت با استفاده از روش آماری RSM (روش سطح پاسخ)، برای دست‌یابی به بالاترین تراکم سلولی باکتری (DE3) 21BL E. coli ترانسفورم شده با وکتور Activin A : pET21a بهینه‌سازی شد. همچنین تأثیر نمک کلرید منیزیوم (MgCl2) بر روی میزان رشد باکتری مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاضر نشان‌دهنده بالاترین تراکم سلولی (رشد) در غلظت 42/5گرم بر لیتر عصاره مخمر، 22/5گرم بر لیتر گلیسرول، ۳۰ میلی‌مولار نمک MgCl2 می‌باشد. به‌علاوه نتایج دات بلات و آنالیز با نرم‌افزار Image J در این مطالعه نشان داد که میزان بیان پروتئین اکتیوین A نوترکیب در شرایط بهینه‌شده نسبت به محیط کشت پایه افزایش قابل ‌توجهی داشته است.

Keywords

• گلیسرول
• عصاره مخمر
• mgcl2
• اکتیوین a