ارتباط بین طول مدت شروع علایم و اندازه انواژیناسیون با موفقیت جا اندازی با انمای نرمال سالین در اطفال

Abstract

مقاله پژوهشی مقدمه: انواژیناسیون، یکی از علل شایع شکم حاد در کودکان است. مراکز جراحی اطفال معمولاً از انمای باریم برای درمان انواژیناسیون استفاده می‌کنند. هدف از مطالعه‌ی حاضر، تعیین ارتباط بین زمان سپری شده از شروع علایم و اندازه‌ی انواژیناسیون با موفقیت جااندازی با انمای نرمال‌سالین تحت گایدسونوگرافی در اطفال بود. روش‌ها: جامعه‌ی آماری شامل تمامی بیمارانی بود که از ابتدای مهرماه 1398 تا 31 شهریورماه 1399 با تشخیص انواژیناسیون جهت درمان به بیمارستان فاطمی اردبیل مراجعه کرده بودند. 144 بیمار به صورت تمام شماری از سیستم HIS بیمارستان استخراج شدند. برای آنالیز داده‌ها از آزمون‌های T-test، Square-Chi و ANOVA و جهت آنالیزهای چند متغیره از آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد. مقادیر P کمتر از 0/05 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن شرکت کنندگان در مطالعه 7/8 ± 16/8ماه بود. 116 (80/6 درصد) بیمار از 144 بیمار، انمای موفق داشتند که در 4 بیمار (3/4 درصد) علایم برگشت بیماری دیده شد. میزان موفقیت انمای نرمال‌سالین با سن و جنس و نیز علایم اولیه بیماری ارتباط معنی‌داری نداشت ولی با مدت زمان سپری شده از شروع علایم و اندازه‌ی انواژیناسیون ارتباط معنی‌دار بود. نتیجه‌گیری: توجه به اندازه‌ی انواژیناسیون و تشخیص سریع و صحیح کودکان مبتلا به آن و انمای نرمال‌سالین به عنوان یک روش درمان مؤثر در کنار باریم انما برای درمان انواژیناسیون دراطفال می‌تواند مفید باشد.

Keywords

• انواژیناسیون
• کودکان
• انما