ایجاد پیوندهای عرضی در سلولوز با هدف بهبود مقاومت ‌تر کاغذ

Abstract

امروزه، به‌‌منظور ایجاد پیوندهای عرضی در الیاف سلولوزی کاغذ و بهبود ویژگی‌های مقاومتی و به‌خصوص مقاومت تر آن، از رزین‌های مختلفی استفاده می‌شود. بعضی از این رزین‌ها (فرمالدهید، گلی‌اکسال) با وزن مولکولی کم و بار الکتریکی خنثی، چنانچه در خمیر خشک شوند، قابلیت انتقال مقاومت تر را دارند. این مواد فاقد سازوکاری برای ماندگاری در تعلیق الیاف هستند. از میان رزین‌های معرفی شده که قابلیت ماندگاری در تعلیق الیاف را دارند و در شرایط pH خنثی به‌کار می‌روند، می‌‌توان به پلی‌آمید اپی‌‌کلروهیدرین و پلی‌‌آکریل‌آمید گلی‌‌اکسال‌‌دار شده اشاره کرد. از بین این دو رزین پلی‌آکریل‌آمید گلی‌اکسال‌دار شده ویژگی‌ها و کارایی‌های بیشتری به لحاظ بهبود مقاومت تر و خشک کاغذ، بهبود ماندگاری الیاف و آب‌گیری دارد. همچنین، با توجه به عمل‌آوری این ترکیب در دمای محیط، ‌‌اثر قابل توجهی بر افزایش مقاومت کاغذ خیس در مرحلة تولید پیش از خشک‌‌کن دارد تا از پارگی کاغذ در مرحلة پرس کاسته شده و بر مقدار تولید افزوده شود. بنابراین، رزین مزبور از کارایی‌های خوبی در صنایع کاغذسازی نسبت به سایر رزین‌ها برخوردار است که آن را منحصر به‌فرد کرده است

Keywords

• سلولوز
• پیوندهای عرضی
• پلی آمید اپی کلروهیدرین
• پلی آکریل آمید اکسیل دار شده
• مقاومت تر