فیزیولوژی ورزشی (Apr 2022)
مقایسۀ نمرۀ ژنتیکی (TGS) پلیمورفیسمهای وابسته به عملکرد قدرتی/توانی -ACE، HIF1α و IGF1 کاراتهکاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران
Abstract
اهداف: عملکرد ورزشی ویژگی پیچیده‌ای است که از ژنتیک افراد و عواملی محیطی همچون تغذیه و تمرین تأثیر می‌پذیرد. نمرۀ ژنتیکی کلی (TGS)، روش جدید استعدادیابی ژنتیکی در سالهای اخیر است؛ بنابراین هدف از انجام‌شدن مطالعۀ حاضر، مقایسۀ TGS پلیمورفیسمهای کاندیدای وابسته به عملکرد قدرتی/توانیACE، HIF1α و IGF1 کاراتهکاران نخبه و آماتور ایرانی با غیرورزشکاران بود. مواد و روش ها: آزمودنی‌های پژوهش252 نفر داوطلب سالم از استان اصفهان (124 مرد و 128 زن) با میانگین سنی 4/7 ± 2/27 سال بودند که برحسب سطح قهرمانی در گروههای کاراتهکاران نخبه (80 قهرمان)، آماتور (86 نفر) و غیرورزشکاران (86 نفر) قرار گرفتند، اما از لحاظ قد، وزن و سن مشابه بودند. نمونه‌های خونی در تیوبهای حاوی EDTA، گردآوری شدند و پس از استخراج DNA به روش نمکاشباع و رسوب الکل، برای تعیین نوع پلی‌مورفیسم‌ها پس از طی مراحل PCR و RFLP با انجام‌دادن الکتروفورز ژنوتیپینگ شدند و TGS محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی، آنوای ساده و کایاسکوئر در نرمافزار اس‌پی‌اس‌اس استفادهشد. سطح معناداری نیز 0.05 >P تعیین شد. یافته ها: در پلیمورفیسم ACE، ژنوتیپ DD در گروه حرفه‌ای (63 درصد) به‌طور معناداری بیشتر از گروه غیرورزشکار (41 درصد) و گروه آماتور (7/14 درصد) بود ( 0.011=P ، 14.430 = 2χ)، اما در شیوع ژنوتیپینگ پلیمورفیسمهای HIF1α ( 0.60=P، 2.746 = 2χ) و IGF1 ( 0.81=P ، 1.549 = 2χ) تفاوت معناداری مشاهده نشد. به‌علاوه، میانگین نتایج TGS در گروه کاراتهکاراننخبه (با میانگین85/69 ) بیشتر از کاراتهکاران آماتور (با میانگین40/64) و غیرورزشکاران (با میانگین 37/63) بود، اما این تفاوت معنادار نبود (08/0=P، 66/1=F). نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشانداد در کاراته از میان پلیمورفیسمهای کاندیدا، ACE ضریب تمیز بیشتری دارد، اما احتمالاً با توجه به ماهیت چندعاملی عملکرد موفق در کاراته دربارۀ کاربرد TGS به احتیاط بیشتر و به‌طورکلی دربارۀ کاربرد TGS در مقولۀ استعدادیابی ژنتیکی ورزشی، به بررسیهای اقلیمی با پلیمورفیسمهای متنوعی نیاز است.
Keywords
