بررسی مقایسه‌ای سه روش مختلف پردازش خون بند ناف: هیدروکسی اتیل استارچ، سانتریفیوژ ساده و سامانه خودکار سپکس

Abstract

زمینه و هدف: به منظور ارتقای کیفیّت پیوند سلول‌های بنیادی خون ساز، روش‌های پردازش متعدّدی به کار می‌روند. هدف این مطالعه مقایسه سه روش پردازش متداول هیدروکسی اتیل استارچ، سانتریفیوژ ساده و نیز سامانه خودکار سپکس بود. مواد و روش‌ها: تعداد 90 نمونه خون بند ناف توسّط روش‌های هیدروکسی اتیل استارچ، سانتریفیوژ ساده و نیز سامانه خودکار سپکس پردازش شدند. سپس میزان شمارش سلول‌های هسته دار، CD34 مثبت و کلنی زایی آنها، اندازه گرفته شد. در پایان، نتایج با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه تحلیل شدند و مقدار p کم تر از 0.05 به عنوان معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میزان بازیافت سلول‌های هسته دار در استفاده از روش‌های هیدروکسی اتیل استارچ، سانتریفیوژ ساده و نیز سامانه خودکار سپکس، به ترتیب 76%، 71% و 80% بود (05/0p>). میزان بازیافت سلول‌های CD34 مثبت در استفاده از روش خودکارسپکس 91% و در دو روش دیگر 85% بود (05/0p>). همچنین تفاوت معنی داری بین سه روش از نظر میزان بازیافت کلنی زایی نیز دیده نشد (05/0p>). نتیجه گیری: شمارش‌های سلول‌های هسته دار، CD34 مثبت و کلنی زایی نمونه های خون بند ناف پردازش شده با سه روش مختلف، تفاوت معنی داری باهم نداشتند.

Keywords

• سلول‌های بنیادی خون ساز
• خون بند ناف
• ترکیبات هیدرو کسی اتیل استارچ
• سانتریفیوژ ساده
• سامانه خودکار سپکس (sepax)