مقایسه تأثير تمرين ذهني و تمرين بدني بر يادگيري برنامه حرکتي تعميم يافته و پارامتر مهارت پيگردي چرخان

Abstract

مقدمه: هدف تحقيق حاضر بررسي و مقايسه تأثير تمرين ذهني و تمرين بدني بر يادگيري برنامه حرکتي تعميم يافته و پارامتر مهارت حرکتي تعقيبي بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی، آزمودني‌ها که شامل 20 نفر از دانشجويان کارشناسي دانشگاه شهيد بهشتي بودند به طور داوطلبانه در تحقيق شرکت کردند. بعد از پيش‌ آزمون، آزمودني‌ها مهارت پيگردي چرخان را در يک دوره سه جلسه‌اي به صورت یک روز در ميان تمرين کردند و بعد از 48 ساعت استراحت براي آزمون يادداري فرا خوانده شدند. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي Dependent t و Independent t توسط نرم‌افزار 16SPSS در سطح معني‌داري 0/05 استفاده شد. یافته‌ها: استفاده از هر دو روش تمرين ذهني و تمرين بدني يادگيري هر دو جزء برنامه حرکتي و پارامتر مهارت پيگردي را به صورت معني‌داري افزايش داد (0/001 = P). همچنين يافته‌هاي تحقيق بين تأثير تمرين ذهني و تمرين بدني به لحاظ اثرگذاري بر يادگيري برنامه حرکتي تعمیم یافته و پارامتر مهارت پيگردي تفاوت معني‌داري نشان نداد (0/05 ≤ P). نتیجه گیری: تمرين ذهني مي‌تواند جايگزين مناسبي براي تمرين بدني به هنگام بازتواني‌ و يادگيري دو جزء برنامه حرکتي تعميم يافته و پارامتر يک مهارت حرکتي پيگردي باشد، به ويژه در شرايطي که فرد نمي‌تواند از اندام خود براي اجراي مهارت و فعاليت بدني استفاده کند. کلید واژه‌ها: تمرين ذهني، تمرين بدني، پارامتر، برنامه حرکتي تعميم يافته، مهارت پيگردي چرخان