Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce (Jul 2016)
Edukacja muzealna dla dzieci. Alternatywne przestrzenie
Abstract
Muzeum jest dzisiaj postrzegane jako alternatywne miejsce dla edukacji szkolnej. Wypracowane metody upowszechniania i udostępniania zbiorów odnoszą się w znacznej mierze do teorii uczenia się Johna Deweya, Jeana Piageta, Jeromego Brunera, Marii Montessori, Davida Kolba czy Howard Gardnera. Współczesna edukacja muzealna dzieci polega na przyjaznym, relacyjnym uczeniu się w zorganizowanej i zaaranżowanej przestrzeni. Centrum stanowi człowiek i jego aktywność własna, metody poglądowe przeplatają się z możliwością dotykania obiektów, sprawdzania ich funkcji. Stosowane są edukacyjne metody prowadzące do odkrywania, odczytywania znaczeń i sensów. Współczesne muzea są również przestrzeniami otwartymi dla wielopokoleniowych, i zróżnicowanych grup uczących się. Rozwijają rodzaj krytycznej świadomości, umożliwiają udział w zbiorowych działaniach. Wpływając pośrednio na zmiany osobiste, stają przestrzeniami socjalizacji dla najmłodszych. Artykuł przedstawia problematykę alternatywnej edukacji najmłodszych w działaniach podejmowanych przez współczesne muzea. Nawiązując do rozwijających się w Europie i na świecie muzeów dla dzieci, prezentuje nowe praktyki edukacyjne w polskich muzeach.
