ارزیابی شاخص بهره وری اقتصادی مدیریت تک آبیاری برای دو رقم گندم دیم (مطالعه موردی: مراغه)

Abstract

افزایش بهره وری آب و نهاده های تولید محصولات کشاورزی، باتوجه به محدودیت آب، اهمیت روزافزونی یافته است. لذا به منظور بهینه سازی تک آبیاری و تعیین برنامه زمانی مناسب تخصیص آن برای گندم دیم، از داده‌های پژوهشی دو ساله در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم مراغه استفاده شد. سه تاریخ کاشت، چهار مدیریت تخصیص تک آبیاری برای دو رقم در تحلیل بهره‌وری اقتصادی مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه، برای انتخاب مناسب‌ترین تیمار مناسب در منطقه از روش بودجه‌بندی جزیی، شاخص‌های بهره‌وری آب و برای تعیین قیمت آب از روش تبدیل به ارزش حال استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که برنامه تک‌آبیاری برای گندم دیم در این منطقه در زمان کاشت دارای توجیه اقتصادی است. در گزینه بهینه تخصیص تک‌آبیاری برای تلفیقی از دو رقم، رقم V3 برای تاریخ کاشت اول و دوم و رقم آذر 2 برای تاریخ کاشت سوم مطلوبیت دارد. به طوری که دارای بیشترین میزان متوسط درآمد خالص (4191038 ریال در هکتار)، بالاترین میزان نسبت درآمد خالص به هزینه (28/2)، بیشترین میزان بهره وری اقتصادی (13970 ریال بر میلی‌متر) و بیشترین میزان شاخص بهره‌وری کل آب کاربردی (3/5 کیلوگرم بر میلی‌متر) است.

Keywords

• بهره‌وری آب
• بودجه‌بندی جزیی
• تک آبیاری
• سود خالص
• گندم دیم