برخی قارچ‌های همراه با درختان بلوط ایرانی با علایم زوال در استان ایلام با تاکید بر آرایه‌های جدید برای میکوبیوتای ایران

Abstract

ناحیه رویشی زاگرس به عنوان یکی از مهم‌ترین مناطق جنگلی ایران، در بردارنده گونه‌های درختی مختلفی به ویژه گونه‌های بلوط (Quercus spp.) می‌باشد. استان ایلام که در حوزه رویشی زاگرس قرار می‌گیرد دارای جنگل‌های وسیعی بوده که گونه غالب جنگل‌های این ناحیه را بلوط ایرانی (Q. brantii) تشکیل می‌دهد. زوال بلوط پدیده‌ای است که می‌تواند در اثر عوامل مختلفی از جمله قارچ‌ها ایجاد شود. به این ترتیب در این مطالعه، به منظور جمع‌آوری و بررسی عوامل قارچی همراه با علایم زوال درختان بلوط در استان ایلام، نمونه‌‌برداری از مناطق مختلف جنگلی استان ایلام و از اندام‌های مختلف درختان بلوط طی تابستان و پاییز سال‌های 1393 و 1394 انجام پذیرفت. شناسایی گونه‌های قارچی براساس خصوصیات ریخت‌شناختی و اطلاعات توالی حاصل از نواحی ITS از DNA ریبوزومی صورت پذیرفت. به این ترتیب، تعداد 11 گونه قارچی از هشت جنس مختلف قارچی شناسایی شد. گزارش وجود گونه‌های Immersidiscosia eucalypti، Petriella sordida وNeocamarosporiumobiones برای فلور قارچی ایران جدید می‌باشد. علاوه‌براین، تمامی گونه‌های قارچی شناسایی شده در این مطالعه، برای نخستین بار از درختان بلوط ایرانی جداسازی و گزارش می‌شوند.

Keywords

• دی.ان.ای ریبوزومی
• ریخت‌شناسی
• فیلوژنی
• مناطق جنگلی
• ناحیه رویشی زاگرس