بررسي تأثير نوع بار (ديناميك يا استاتيك) بر فعاليت عضلات تنه

Abstract

مقدمه: کمردرد ناشی از فعاليت‌های باربرداری و نگهداشتن بار، عامل مهمی در ايجاد ناتوانی عملکردی برای بيمار و ضررهای سنگين اقتصادی است. هنگام نگهداری بارهای ديناميکي مقدار گشتاور وارد شده به ستون فقرات در حال تغيير است که می‌تواند ثبات ستون فقرات را به مخاطره بيندازد. هدف از اين تحقيق، بررسی تأثير نوع بار (ديناميك يا استاتيك) بر فعاليت عضلات تنه به منظور بررسي دقيق‌تر ضايعات ستون فقرات بود. مواد و روش‌ها: 12 مرد سالم در اين مطالعه شرکت کردند. افراد بارهای ديناميک و استاتيك را در دو وضعيت ايستاده و خميده تنه (12 آزمون)، در یک جلسه آزمايش حفظ کردند. فعاليت عضلات [درصد ماكزيمم انقباض ارادي (Maximum voluntary contraction یا MVC)] راست شكمي، مايل داخلي و خارجي شكمي، اركتوراسپاين پشتي و كمري و مولتي فيدوس مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: فعاليت عضله اركتوراسپاين كمري حين نگهداري بارهاي ديناميكي در مقايسه با بار استاتيك به طور معني‌داري افزايش يافت. فعاليت عضلات شكمي، مولتي فيدوس و اركتوراسپاين پشتي حين نگهداري بارهاي ديناميكي افزايش يافت، اما معني‌دار نبود. نتيجه‌گيری: افزايش فعاليت عضلات اركتوراسپاين حين حفظ بارهاي ديناميكي منجر به افزايش نيروهاي فشاري روي ستون فقرات مي‌گردد. بنابراين جهت جلوگيري از بروز آسيب، علاوه بر مقدار بار (كيلوگرم)، نوع بار خارجي (استاتيك يا ديناميك) نيز بايد در فعاليت‌های باربرداری و نگهداشتن بار مورد توجه قرار گيرد. کليد واژه‌ها: بار ديناميک، الكتروميوگرافي، عضلات تنه، حفظ بار