مجله علوم پزشکی صدرا (Mar 2015)
تجربه تلاوت قرآن کریم در مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان
Abstract
مقدمه: بستری شدن نوزاد به عنوان یک رویداد استرس‌زا و بحران سخت عاطفی در ایفای نقش والدی اختلال ایجاد کرده و حتی سلامت جسمی و روانی مادران را به مخاطره می‌اندازد. مادران مسلمان در رویارویی با این شرایط به خواندن ادعیه، تمسک به اهل بیت (س) و تلاوت قرآن کریم می‌پردازند. هدف از این مطالعه بررسی تجربه تلاوت قرآن کریم در مادران دارای نوزاد نارس بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان بود.مواد و روش: در یک مطالعه کیفی هفت مادر دارای نوزاد نارس بستری در یکی از بخش‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشکی شیراز به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جهت بررسی تجربه تلاوت قران در مادران، مصاحبه نیمه ساختار یافته با آنها انجام شد. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل محتوای استقرایی انجام شد.یافته‌ها: از تحلیل داده‌ها 3 طبقه اصلی و 8 زیر طبقه استخراج شد. اولین طبقه «پشتیبانی جامع» بود که شامل سه زیرطبقه «باور قلبی به داشتن حامی، روان درمان‌گری قرآن و درمان جسم مادر و نوزاد» بود. طبقه دوم «معنوی شدن» بود که شامل زیر طبقات «تجربه دلنشین غیرقابل قیاس، تسلیم مشیت الهی و بازگشتی محکم تر از گذشته» بود. طبقه سوم «توانمندی در مدیریت زندگی» بود که «خودیابی و انجام وظیفه و کنترل یافتن بر موقعیت» در این طبقه پدیدار شد.بحث و نتیجه‌گیری: مادران برای مقابله با شرایط دشوار و استرس‌زای بخش مراقبت‌های ویژه، راهبرد تلاوت قرآن کریم را انتخاب می‌کنند. تجربه ایشان از تلاوت قرآن کریم، رفع نیازهای روانی و جسمی خود و نوزاد بود. مادران باور داشتند که تلاوت قرآن کریم، خود و فرزندشان را تحت حمایت منبع لایزال الهی قرار داده و منجر به توانمند شدن آنها در ایفاء نقش و کنترل یافتن بر موقعیت شده و زندگی آنها را معنوی کرده است. پیشنهاد می‌گردد شرایط تلاوت قرآن کریم به عنوان یکی از راهکارهای قدرتمند تأمین نیازهای مادران در بخش‌های مراقبت میژه تسهیل و به طور سازماندهی شده مد نظر قرار گیرد.
