ارزیابی اختلال نمو رفتاری- اجتماعی در همشیرهای کودکان مبتلا به اوتیسم

Abstract

مقدمه: همشیرهای کودکان مبتلا اختلال طیف اوتیسم (Autism spectrum disorder یا ASD) ممکن است با اختلال در نمو رفتاری- اجتماعی مواجه باشند؛ این مسأله، همچنان با پاسخ‌های متناقضی همراه است. مطالعه‌ی حاضر با هدف ارزیابی اختلالات رفتاری- اجتماعی در همشیرهای کودکان ASD انجام شد.روش‌ها: این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی- مقطعی، بر روی 51 همشیر کودکان مبتلا به اوتیسم و 138 کودک بدون همشیر مبتلا به اوتیسم در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال‌های 98-1397 انجام گرفت. نمو اجتماعی با استفاده از مقیاس پاسخ‌دهی اجتماعی (Social responsiveness scale یا SRS) و نمو رفتاری با استفاده از پرسش‌نامه‌ی توانایی‌ها و مشکلات (Strengths and difficulties questionnaire یا SDQ) ارزیابی و در دو گروه مقایسه شد.یافته‌ها: میانگین سنی کودکان در گروه مورد برابر با 28/2 ± 61/9 سال و در گروه شاهد 10/1 ± 31/8 سال بود (087/0 = P). 28 نفر (9/54 درصد) از گروه مورد و 65 نفر (1/47 درصد) از گروه شاهد مذکر بودند (140/0 = P). میانگین نمره‌ی کسب شده از SRS در گروه مورد و شاهد به ترتیب برابر با 84/36 ± 35/43 و 20/11 ± 69/29 به دست ‌آمد (020/0 = P). یافته‌های پرسش‌نامه‌ی SDQ نیز حاکی از نمره‌ی 53/5 ± 93/5 در گروه مورد و نمره‌ی 57/2 ± 26/3 در گروه شاهد بود (020/0 = P).نتیجه‌گیری: بر طبق یافته‌های این مطالعه، همشیرهای کودکان مبتلا به اوتیسم در قیاس با همشیرهای بدون سابقه‌ی اوتیسم، اختلالات اجتماعی و رفتاری بیشتری را بروز می‌دهند.

Keywords

• اختلالات اوتیستیک
• طیف اختلال اوتیسم
• همشیرها
• تغییرات اجتماعی
• مشکلات رفتاری