مقایسه اثربخشی مدل شناختی- رفتاری مارلات و معنادرمانی بر کاهش ولع و پیشگیری از بازگشت زنان وابسته به مواد

Abstract

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر درمان شناختی- رفتاری مارلات و معنادرمانی بر پیشگیری از بازگشت و کاهش ولع زنان وابسته به مواد بود. در یک پژوهش نیمه آزمایشی 45 زن مصرف کننده مواد که دوره سم­زدایی را با موفقیت در مرکز درمان اجتماع­مدار بانوان تهران به پایان رسانده بودند، با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی (15 نفر در هر گروه) و یک گواه (15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایشی شناختی رفتاری به مدت 12 هفته و گروه آزمایشی معنادرمانی به مدت 10 هفته تحت درمان قرار گرفتند. گروه گواه در طول این مدت درمانی دریافت نکردند. آزمودنی­ها توسط مقیاس پیشگیری از بازگشت گورسکی (1989) و مقیاس کاهش ولع فرانکن و همکاران (2002) و نیز آزمایش ادرار ارزیابی شدند. نتایج تجزیه و تحلیل کواریانس تک­متغیری و چند­متغیری نشان دادکه تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش در ولع مصرف و بازگشت به مواد در مرحله پس آزمون وجود دارد، ولی در مرحله پیگیری اثربخشی معنا­درمانی ماندگار نبود. همچنین نتایج آزمون خی دو نشان داد که تفاوت معناداری در فراوانی بازگشت وجود دارد. نتایج نشان داد که درمان شناختی­-­­ رفتاری مارلات و معنادرمانی در کاهش ولع مصرف و پیشگیری از بازگشت زنان معتاد موثر است.

Keywords

• مدل شناختی‌- رفتاری مارلات
• معنادرمانی
• پیشگیری از بازگشت
• ولع مصرف
• وابستگی به مواد