Problemi konstitucionalizacije multikulturalizma - pogled iz antropologije. Deo prvi: o "očuvanju" identiteta

Abstract

U članku se sa antiesencijalističkog i antiprimordijalističkog stanovništa normalne nauke u antropologiji razvija argumentacija protiv konstitucionalizacije multikulturalizma, kao nepromišljenog pravnog transplanta i kao modusa razvijanja/opstanka etnokratske profesionalizacije etniciteta i politike identiteta, na primeru simptomatičnog člana 64. st. 2 Ustava Republike Srbije. Ustav radikalizuje multikulturne politike, tretirajući etničke, konfesionalne i druge kontigentne aranžmane kao prirodne vrste. Tretiranje kulturnoistorijskih kategorija, na primer etniciteta ili konfesionalnog identiteta, kao prirodnih vrsta u javnim politikama poput Ustava, dovodi nas u situaciju u kojoj kontigentni, interaktivni aranžmani u kulturnoj stvarnosti dobijaju oreol zadatih, indiferentnih i trajnih stanja, što potencijalno generiše i produbljuje društvene sukobe koje je namerilo da amortizuje, predupredi ili reguliše. Nakon upućivanja na komparativno-istorijski provereno kontraindikovane aspekte multikulturnih politikâ i kraće analize pomenutog primera, autor se zalaže za produbljivanje plodne interdisciplinarne saradnje profesionalnih pravnika, profesionalnih antropologa i drugih stručnjaka u polju društveno-humanističkih nauka, na zajedničkom zalaganju za dalju deprimordijalizaciju i deesencijalizaciju javnih politika u Srbiji.