بررسی ویژگی‌های صوت‌شناختی همخوان‌های سایشی در زبان روسی در بیان دانشجویان فارسی زبان ایرانی و مقایسه آن با زبان معیار

Abstract

هدف اصلی در آموزش زبان خارجی، توانایی ایجاد ارتباط با بیشترین تطابق ممکن با زبان مقصد است (Азимов, 2009, 98). اولین گام در فهم و انتقال معنی در مبانی آواشناسی نهفته است. فارغ از میزان تسلط زبان‌آموز به مباحث دستوری و دانش واژگانی، نامفهوم بودن تلفظ عملا می‌تواند در امر ارتباط اختلال ایجاد کند. هدف از تحقیق پیش رو مقایسه تلفظ دانشجویان فارسی زبان در ادای برخی واج‌های زبان روسی با تلفظ معیار است. بررسی تطبیقی در این حوزه امکان به حداقل رساندن تاثیر منفی نظام آوایی زبان مادری (در اینجا زبان فارسی) در یادگیری زبان دوم (در اینجا زبان روسی) را فراهم می‌نماید. نتایج بدست آمده به روشنی نشان می‌دهد واج‌های روسی که مشابه آن در زبان فارسی وجود دارد (از جمله همخوان های سایشی مورد بررسی در این مقاله) از نظر ویژگی‌های فیزیکی، جایگاه تولید واج، شدت صوت، دیرش، محل برخورد همخوانی سازه اول و سازه دوم عملا هیچگونه تطابقی با یکدیگر ندارند. دانشجویان نیز در تلفظ کلمات روسی، واج‌های فارسی را جایگزین نمونه اصلی می‌کنند. همین موضوع باعث پیدایش لهجه می‌شود که امر آموزش را از هدف اصلی خود دورتر می‌سازد. بررسی چگونگی شکل گیری این انحراف در تولید چنین آواهایی می تواند تا حد زیادی داشنجویان را در برطرف نمودن آن یاری کند.

Keywords

• "همخوان سایشی"
• "شدت صوت"
• "دیرش"
• "ویژگی های فیزیکی"
• "جایگاه تولید واج"
• "سازه اول"
• "سازه دوم"