بررسی تاثیر کینزیوتیپ بر زبردستی حرکات ظریف و فعالیت های روزمره زندگی در بیماران سکته مغزی: (مطالعه مقدماتی)

Abstract

مقدمه و اهداف سکته مغزی باعث ناتوانایی زیادی می­شود، اختلال حرکتی اندام فوقانی یکی از شایع­ترین مشکلات بعد از سکته مغزی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر کینزیوتیپ بر زبردستی حرکات ظریف دست، فعالیت­های روزمره زندگی و اسپاستیسیتی در بیماران سکته مغزی بود. مواد و روش ­ها هشت بزرگسال سکته مغزی با محدوده سنی 63-50 سال، در مطالعه حاضر کارآزمایی بالینی آزمون-پس ­آزمون شرکت کردند. کینزیوتیپ به صورت I stripبر روی عضلات اکستانسور ساعد قرار داده شد. اسپاستیسیتی، فعالیت­های روزمره زندگی و زبردستی حرکات ظریف دست بلافاصله بعد از کینزیوتیپ و یک ماه بعد با مقیاس اصلاح­شده آشورث، پرسش­نامه بارتل، و Nine Hole Peg Test اندازه­ گیری شد. یافته ­ها در ارزیابی آنی، تفاوت معناداری در پیش ­آزمون و پس ­آزمون برای زبردستی حرکات ظریف دست مشاهده شد (001/0≥P-value). ارزیابی ثانویه پس از یک ماه نیز بیانگر نتایج مشابه و تفاوت معنادار نسبت به پیش­ آزمون بود، اما تغییر قابل توجهی در اسپاستیسیتی عضلات فلکسور بعد از مداخله وجود نداشت. نتیجه­ گیری مطالعه حاضر مقدماتی نشان داد که کینزیوتیپ در جهت عضلات اکستنسور، می­تواند زبردستی حرکات ظریف دست و فعالیت­ های روزمره زندگی را بهبود بخشد.

Keywords

• سکته مغزی
• کینزیوتیپ
• زبردستی حرکات ظریف
• فعالیت های روزمره زندگی
• اسپاستیسیتی