توسعه عمل‌گرهای منطقی در برنامه‌ریزی ژنتیک متداول (CGP) و واسنجی آن در قاعده SOP

Abstract

برنامه‌ریزی ژنتیک متداول (CGP) با در نظر گرفتن داده‌های تجربی (مشاهداتی) باعث بهبود و تکامل داده‌های تخمینی (محاسباتی) می‌شود. با این حال، الگوریتم CGP قادر به حل مسائل چندضابطه‌ای با عمل‌کرد مطلوب نیست. در این تحقیق، قابلیت الگوریتم CGP از طریق توسعه و ادغام توابع و عمل‌گرهای منطقی ریاضی به آن، بهبود داده می‌شود. الگوریتم پیشنهادی، برنامه‌ریزی ژنتیک منطقی (LGP) نامیده می‌شود که بهبود عمل‌کرد آن در مقایسه با الگوریتم CGP، در حوزه منابع آب بررسی می‌شود. نتایج نشان می‌دهند که قابلیت الگوریتم LGP در این حوزه، مؤثرتر و کارآتر از CGP می‌باشد، به‌گونه‌ای که الگوریتم LGP باعث بهبود 39 درصدی تابع هدف نسبت به الگوریتم CGP، در استخراج سیاست بهره‌برداری استاندارد (SOP) در حوزه منابع آب ]با تابع هدف کمینه نمودن متوسط قدر مطلق خطاها (MAE)[، می‌شود. مقایسه نتایج الگوریتم‌ها با استفاده از معیارهای ارزیابی نشان می‌دهد که استفاده از الگوریتم‌ LGP در بازسازی SOP سبب کاهش 22 درصدی RMSE و افزایش 1 درصدی NSE، نسبت به CGP شده است.

Keywords

• تابع هدف
• توابع منطقی
• توسعه الگوریتم
• سیاست های بهره برداری از مخزن