بررسی تاثیر برنامه ارتقاء دهنده فعالیت فیزیکی مبتنی بر پروتکل حرکات ورزشی در بیماران دیابتی نوع دو

Abstract

مقدمه: دیابت عامل مرگ بیش از 3/1میلیون در دنیا است.برنامه­های تمرین بدنی از 8 هفته تا یک سال سطح هموگلوبین گلیکوزیله را تقریباً به میزان 6/0 درصد کاهش می‌دهد. نگه داشتن HbA1C زیر 7 درصد نه تنها از پیدایش عوارض دیابت در چشم‌ها، کلیه‌ها و اعصاب جلوگیری می‌کنند حتی در صورت وجود این عوارض باعث برگشت آن‌ها شده و از پیشرفتشان جلوگیری به عمل می‌آورد.امید است با انجام برنامه ارتقاء دهنده فعالیت فیزیکی مبتنی بر پروتکل حرکات ورزشی در بیماران دیابتی نوع دو در جهت بهزیستی بیماران گامی برداشته شود. روش کار:75 نفر زن دیابتی انتخاب ‌شد و به‌صورت تصادفی در گروه‌های مداخله و کنترل قرار گرفتند. پیش‌آزمون فعالیت فیزیکی به همراه آزمایش HbA1C انجام گرفت و سپس برنامه آموزشی تدارک دیده‌شده بر روی گروه‌های مداخله اجراشد. آزمایش HbA1C و پس‌آزمون در گروه مداخله و کنترل، تکرار شد. روش جمع‌آوری اطلاعات شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک افراد موردمطالعه و نسخه کوتاه پرسشنامه بین المللی فعالیت فیزیکی است. برای بررسی ارتباط هریک از فاکتورها، از آزمون‌های مناسب استفاده شد. نتایج: میزان HbA1C در گروه کنترل قبل و بعد از مداخله میانگین به ترتیب59/1±3/8 و 33/1±8/8بوده است . و در بررسی رابطه آماری میزان HbA1C بعد از مداخله در گروه کنترل و شاهد رابطه معنی‌دار آماری با آزمون تی مستقل وجود داشت (005/0P=). بعد از مداخله کلیه بیماران قادر به انجام حرکات نرمشی و حرکات سرد کردن بودند. نتیجه‌گیری:برنامه ارتقاء دهنده فعالیت فیزیکی مبتنی بر پروتکل حرکات ورزشی در بیماران دیابتی نوع دو در بهبود شاخص سلامت بیماران موثر بوده است.

Keywords

• هموگلوبینa1c
• فعالیت فیزیکی
• بیماران دیابتی نوع دو