تاثیر اصلاح بخارگرمایی بر ویژگی‌های سطحی و فرم‌های شکست چوب صنوبر

Abstract

چکیده هدف از این تحقیق ارزیابی ویژگی‌های سطحی و فرم‌های شکست چوب صنوبر اصلاح شده با فرآیند بخارگرمایی بود. عوامل متغیر در این بررسی شامل دمای بخارگرمایی (سه سطح 130، 150 و 170 درجه سانتی‌گراد) و زمان ماندگاری (دو سطح 20 و 40 دقیقه) بودند که تاثیر آنها بر زاویه تماس و زبری سطح نمونه‌های چوبی، قبل و بعد از پرداخت سطح نمونه‌ها مورد بررسی قرار گرفتند. ویژگی-های سطحی و فرم‌های شکست برای هر دو نمونه‌ شاهد و تیمار شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که فرآیند بخارگرمایی سبب افزایش زبری سطح نمونه‌های چوبی در هر دو حالت پرداخت نشده و پرداخت شده پس از تیمار می‌گردد. همچنین نتایج بیانگر کاهش میزان زاویه تماس قطره آب در اثر تیمار بخارگرمایی می‌باشند. مقاومت خمشی نمونه‌ها نیز در اثر تیمار بخارگرمایی کاهش یافتند. بر اساس نتایج به دست آمده، فرم‌های شکست نمونه های تیمار شده با فرایند بخارگرمایی در آزمون مقاومت خمشی از نوع ساده و فشاری بودند.

Keywords

• واژه‌های کلیدی: زبری سطح
• زاویه تماس
• مقاومت خمشی
• فرم شکست