Baspārish (Aug 2016)
مروری کوتاه بر روش‌های تهیه داربست‌های سه‌بعدی و متخلخل از راه الکتروریسی- قسمت اول: روش‌های فیزیکی
Abstract
داربست‌های نانوالیافی نسبت سطح به حجم زیاد و تخلخل تنظیم‌پذیر دارند. این ویژگی‌ها باعث پیش‌رفت فعالیت‌های سلولی، مانند چسبندگی و نفوذ می‌شود. این داربست‌ها، بعضی از خواص کلیدی ماتریس برون‌سلولی طبیعی را ارائه می‌دهند. الکتروریسی در مقایسه با سایر فرایندهای تولید نانوالیاف، روشی ساده و متنوع است. روش نام‌برده، به‌علت توسعه و اصلاحات اخیر در فناوری آن، تبدیل به روشی محبوب برای تولید داربست‌های سه‌بعدی شده است. به‌طورکلی، داربست سه‌بعدی نسبت به داربست دوبعدی می‌تواند پیوند بهتری میان سلول و اندام برقرار کند. تا به امروز، رویکردهای مختلفی برای تهیه ساختارهای سه‌بعدی الیافی از الکتروریسی پیشنهاد شده است. مقاله پیش رو، خلاصه‌ای از روش‌های فیزیکی تولید داربست‌های سه‌بعدی به‌کمک الکتروریسی، از جمله ترکیب الگوبرداری سریع و چاپ مستقیم با الکتروریسی، فرایندهای اصلاح پس از الکتروریسی (فرایند لیزر، روش فیزیکی پانچ)، جمع‌آوری الیاف با کمک سیال، جمع‌آوری الیاف به‌وسیله قالب، افزودن ذرات به الکتروریسی، الکتروریسی هم‌محور و الکتروریسی بدون سوزن را بیان می‌کند. افزون بر آن، نقش عوامل مختلف، مانند ولتاژ و رطوبت در داربست‌های الکتروریسی شده نیز بررسی می‌شود.
Keywords
