Journal of Agricultural Science and Sustainable Production (Oct 2021)
مطالعه برخی صفات مرفوفیزیولوژیکی تودههای بومی سیاهدانه تحت تنش کمآبی در شرایط آب و هوایی زنجان
Abstract
چکیدهاهداف: این پژوهش بهمنظور بررسی اثرات تنش خشکی بر صفات مورفوفیزیولوژیکی ده توده بومی سیاهدانه در شرایط آبو هوایی زنجان انجام گرفت. مواد و روشها: آزمایش بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در تابستان 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل، دو سطح تنش 70 درصدی و شاهد (بدون تنش) بهعنوان عامل اصلی و ده توده بومی سیاهدانه شامل تودههای جیرفت، شیراز، همدان، تهران، کرمان، کردستان، هرمزگان، شهرکرد، رشت و اراک بهعنوان عامل فرعی مورد بررسی قرارگرفت. یافتهها: سطوح فراهمی آب اثر معنیداری بر تمامی صفات اندازهگیری شده داشت. تنش خشکی سبب کاهش معنیدار تعداد کپسول و عملکرد دانه گردید. وزن هزار دانه نیز در شرایط عدم تنش و تنش کمآبیاری تفاوت معنیداری نشان نداد. بالاترین درصد روغن در تیمار تنش کمآبیاری در توده شهر کرد بهدست آمد همچنین بیشترین عملکرد دانه، تعدادکپسول، متعلق به توده بومی کردستان بود. نتیجهگیری کلی: بهطور کلی بر اساس نتایج تنش کمآبیاری باعث کاهش عملکرد دانه و درصد روغن شد اما درصد اسانس در تنش کمآبی افزایش یافت با این حال، ثابت شد که این تغییرات به ژنوتیپ بستگی دارد.
Keywords