فصلنامه خانواده پژوهی (Mar 2022)
اثربخشی آموزش تلفیق دو روش راه‌حل‌مدار و روایتی بر ابراز وجود و صمیمیت زناشویی زنان در آستانه طلاق
Abstract
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ترکیب دو روش درمانی راه‌حل‌مدار و روایت‌درمانی بر ابراز وجود و صمیمیت زناشویی زنان در آستانه طلاق انجام شده است. این مطالعه به شیوه نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون، پس‌‌آزمون و پیگیری با گروه گواه صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان در آستانه طلاق مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مشاوره شهر کاشمر بود. 24 زن در آستانه طلاق به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از پرسش‌نامه‌های صمیمیت زناشویی باگاروزی و ابراز وجود شرینگ استفاده گردید. داده‌ها با روش آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها حاکی از آن بود که تلفیق دو روش درمانی راه‌حل‌مدار و روایتی اثربخشی معنی‌داری بر ابراز وجود و صمیمیت زناشویی زنان در آستانه طلاق دارد (p<0/05). همچنین، تلفیق دو رویکرد درمانی راه‌حل‌مدار و روایت درمانی بر زیر مقیاس های صمیمیت زناشویی اثربخشی معناداری دارد؛ همچنین این اثربخشی تا مرحله پیگیری نیز حفظ شده بود (p<0/05). بنابراین می‌توان گفت، تلفیق دو روش درمانی راه‌حل‌محور و روایت درمانی می‌تواند به ارتقای ابراز وجود و صمیمیت زناشویی زنان در آستانه طلاق بیانجامد.
Keywords
