مقایسۀ اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم پرخاشگری و مانیا در بیماران اختلال دوقطبی

Abstract

این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان CBT و درمان ACT بر علائم پرخاشگری و مانیا در بیماران اختلال دو انجام پذیرفت. در این پژوهش شبه آزمایشی، از بین مراجعه‌کنندگان به بیمارستان‌های اعصاب و روان شیراز که بر اساس ملاک‌های DSM5، تشخیص اختلال دوقطبی دریافت می‌کردند،36 نفر به‌طور تصادفی انتخاب و به سه گروه 12 نفری تقسیم شدند. گروه اول تحت 10 جلسه درمان CBT، گروه دوم تحت 12 جلسه درمان ACT و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. پژوهش با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به‌صورت پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام گرفت و داده‌ها از طریق پرسشنامه‌های پرخاشگری (Buss & Perry, 1992) و مانیای (Young,1987) جمع‌آوری گردید. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند درمان CBT و درمان ACT در گروه‌های آزمایش باعث کاهش در مؤلفه‌های پرخاشگری بدنی و خشم شده، اما در مؤلفه‌های پرخاشگری کلامی و خصومت بین گروه‌ها تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. در متغیر شیدایی، بین گروه‌های آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 p < ). به‌جز در مؤلفه خشم، بین اثرگذاری دو درمان، تفاوتی وجود نداشت.

Keywords

• درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد
• درمان شناختی-رفتاری
• اختلال دوقطبی
• پرخاشگری
• مانیا