تاثیر تمرینات کنترل حرکتی بر شاخص توده بدنی و آمادگی قلبی تنفسی کودکان چاق

Abstract

هدف:عوامل مکانیکی مانند افزایش وزن روی دیواره قفسه سینه و شکم باعث افزایش تهویه ریوی(تعداد تنفس)، ناکارآمدی عضلات تنفسی و کاهش انطباق پذیری تنفسی در افراد چاق می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تمرینات کنترل حرکتی (Motor Control Exercise; MCE) بر شاخص توده بدنی و آمادگی قلبی تنفسی کودکان چاق بررسی شد.روش بررسی:این پژوهش، از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. تعداد 30 کودک 12-8 ساله‌ی چاق با شاخص توده بدن (BMI) 19 تا 23 شهرستان مشهد که در دو سال گذشته در هیچ برنامه فعالیت بدنی منظم شرکت نکرده بودند، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تمرین کنترل حرکتی و کنترل قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). استقامت قلبی تنفسی از طریق آزمون تست 2 دقیقه گام در جا و عملکرد تنفس (Breathing Function) از طریق تست تعداد تنفس در یک دقیقه و آزمون حبس نفس اندازه گیری شدند. گروه تجربی در برنامه تمرینات کنترل حرکتی به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60-45 دقیقه شرکت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. از روش آماری تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها در سطح P≤0.05 استفاده شد. یافته ‌ها:وزن، BMI و تعداد تنفس در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار و به ترتیب 3/31، 30/40 و 1/88 درصد کاهش یافتند (به ترتیب، 0/014=p=0/030،p و0/017=p). حبس نفس دم و حبس نفس بازدم در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 1/32 و 2/61 درصد افزایش یافتند اما معنادار نبودند (به ترتیب، 0/11=p و 0/27=p). استقامت قلبی تنفسی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به طور معنادار و به میزان 7/17 درصد افزایش یافت (0/001=p). نتیجه گیری:چنین نتیجه گیری می‌ شود که 8 هفته تمرین کنترل حرکتی منجر به بهبود معنادار استقامت قلبی تنفسی و عملکرد تنفس و نیز کاهش معنادار وزن و BMI در کودکان چاق 12-8 ساله می‌ گردد و توصیه می‌ شود که این تمرینات در برنامه‌ی آموزشی این افراد گنجانده شود.

Keywords

• تمرین کنترل حرکتی
• استقامت هوازی
• عملکرد قلبی تنفسی
• چاقی