فصلنامه علمی- پژوهشی اصول بهداشت روانی (Jan 2024)
اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر فرسودگی زناشویی، نگرش های ناکارآمد و خودناتوانی مراجعین متقاضی طلاق
Abstract
مقدمه: با توجه به افزایش میزان طلاق و میزان بالای فرسودگی زناشویی در بین مددجویان طلاق، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی متمرکز بر هیجان بر فرسودگی زناشویی، نگرش های ناکارآمد و خودناتوانی زوجین انجام شد. روش کار: جامعه آماری شامل کلیه زوجهای متقاضی طلاق مراجعهکننده به مراکز مشاوره منطقه 4 مشهد در زمستان سال 1401بودند که 32 زوج بهطور داوطلبانه با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمون، زوج درمانی متمرکز بر هیجان را در 8 جلسه دریافت کردند. داده ها با استفاده از مقیاس نگرش ناکارآمد (DAS)، پرسشنامه فرسودگی زناشویی و مقیاس خود ناتوانی (SHS) جمع آوری شد. دادهها با کمک نرمافزار SPSS نسخه 23، آمار توصیفی و استنباطی و آزمونهای تحلیل کوواریانس چند متغیره و تک متغیره تحلیل شدند. یافتهها: بر اساس یافتهها، میانگین نمرات گروه آزمایش در فرسودگی زناشویی، نگرشهای ناکارآمد و خودناتوانسازی نسبت به گروه شاهد کاهش معنیداری داشت (05/0> P). نتیجهگیری: با توجه به نتایج، زوجدرمانی متمرکز بر هیجان تأثیر مثبتی بر فرسودگی زناشویی، نگرشهای ناکارآمد و خودناتوانسازی مراجعین طلاق دارد. بنابراین این درمان برای زوج هایی که دچار مشکلات زناشویی و فرسودگی زناشویی هستند پیشنهاد می شود.
Keywords