مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Feb 2016)
اثرات درمانی افزودن ویتامین D به اینترفرون بتا a1 در بیماران مبتلا به Multiple sclerosis
Abstract
مقدمه: متابولیت‌های ویتامین D در سیگنال‌های ایمنی که منجر به سرکوب و تنظیم مکانیسم‌های خود ایمنی و بیماری‌های التهابی می‌شوند، نقش دارد. بنا بر این، درمان با ویتامین D می‌تواند یک روش با ارزش برای درمان بیماری‌های خود ایمنی و التهابی باشد. این مطالعه، با هدف بررسی تأثیر درمان با ویتامین D و اینترفرون بتا a1 در مقایسه با اینترفرون بتا a1 به تنهایی در بیماران مبتلا به MS انجام شد. روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی تصادفی، 57 بیمار مبتلا به MS به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه برای بررسی اثرات کلینیکی ویتامین D، بعد از 6، 12 و 24 ماه، تحت درمان با ویتامین D و اینترفرون بتا a1 (سینوکس، ساخت شرکت سیناژل ایران) قرار گرفتند و گروه دیگر فقط اینترفرون بتا a1 دریافت نمودند. در این مطالعه، یافته‌های MRI (Magnetic resonance imaging)، تعداد عود و معیار EDSS (Expanded disability status scale) در هنگام شروع مطالعه، 12 و 24 ماه بعد از شروع درمان مورد بررسی قرار گرفت. نوع آنالیز آماری بسته به نوع نتایج مورد اندازه‌گیری متفاوت بود. یافته‌ها: بیمارانی که با ویتامین D درمان شدند، بعد از دو سال درمان با این دارو، نمره‌ی EDSS پایین‌تر (014/0 = P)، میزان عود کمتر (240/0 = P) و تعداد میانگین ضایعات Gradient-echo (GE) (001/0 = P) از خود نشان دادند. نتیجه‌گیری: ویتامین D یک راه درمانی کمکی مناسب برای درمان بیماران مبتلا به MS می‌باشد. نقش این دارو در درمان بیماری‌های خود ایمنی بایستی در تحقیقات بالینی مورد توجه بیشتری قرار گیرد. نتایج این پژوهش در بیماران مبتلا به MS نشان داد که سطح ویتامین D می‌تواند عامل پیش‌گویی کننده‌ی مناسبی برای شدت بیماری MS باشد. در نهایت، اگر چه ویتامین D نمی‌تواند یک عامل قابل ملاحظه به عنوان علت به وجود آمدن بیماری MS باشد، اما می‌تواند به عنوان یک عامل محیطی بالقوه در تشدید این بیماری در نظر گرفته شود.
