Sprawy Narodowościowe. Seria nowa (Aug 2016)

Nations in the bubble of social reality: language and all that

  • Tomasz Kamusella

DOI
https://doi.org/10.11649/sn.2016.001
Journal volume & issue
no. 48

Abstract

Read online

Nations in the bubble of social reality: language and all that In the last century and a half scholars from different disciplines began to distinguish between material reality (the universe), the biosphere, and social reality (the semiosphere), as three important heuristic categories. In the latter half of the 20th century, the philosophers John L. Austin and John Searle proposed that language and its use enable humans to generate social reality. They also analyzed the mechanisms of the process. From another perspective, the evolutionary anthropologist Robin Dunbar offered an explanation of how language was selected in the process of human evolution, and argued that its primary function is group-building, that is, the generation of social cohesion. Drawing on these insights, the article proposes that the dilemma of whether nations exist objectively or are subjective entities can be resolved by analyzing this problem in the light of Searle’s distinction between ontological objectivity / subjectivity and epistemic objectivity / subjectivity. Narody w koronie rzeczywistości społecznej widziane z perspektywy języka Od półtora stulecia badacze z zakresu różnych dyscyplin zaczęli wyraźnie rozróżniać pomiędzy rzeczywistością materialną (tj. wszechświatem, ogółem bytów materialnych), biosferą oraz rzeczywistością społeczną (semiosferą), jako powiązanymi ze sobą trzema kategoriami analizy heurystycznej. W drugiej połowie XX stulecia filozofowie języka John L. Austin i John Searle dali tezę, iż to język oraz jego użycie pozwala ludziom generować rzeczywistość społeczną. Obydwaj również badali mechanizmy rządzące tym procesem generacji. Z kolei psycholog ewolucyjny Robin Dunbar przedstawił model wyjaśniający, jak język (tzn. biologiczna zdolność językowa) został wyselekcjonowany w procesie ewolucji. Na tej podstawie postawił on tezę, iż prymarną funkcją języka jest umożliwianie budowania grup ludzkich, czyli innymi słowy, generowanie potrzebnej ku temu spójności społecznej. Korzystając z powyżej wymienionych ustaleń, artykuł proponuje nowe podejście do szeroko dyskutowanej kwestii czy narody istnieją obiektywnie lub są subiektywnymi bytami, analizując to zagadnienie w świetle zaproponowanego przez J. Searle’a rozróżnienia pomiędzy ontyczną obiektywnością/subiektywnością a epistemiczną obiektywnością/subiektywnością.

Keywords