اثر افزودن چند ماده گرافیت‌پایه به چسب اوره فرم‌آلدهید در خواص حرارتی و مکانیکی تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF)

Abstract

در این پژوهش هدف استفاده از گرافیت و گرافیت ‌اصلاح‌شده به عنوان افزودنی ‌چندمنظوره در رزین اوره فرم‌آلدهید جهت ‌ارتقاء خواص ‌تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF) بود. بدین‌منظور گرافیت انبساط‌یافته (EG) از گرافیت (G) به روش Tsai و همکاران (2011) تولید شد. سپس بوسیله فرآیند ‌بین‌لایه‌ای با منگنز دی‌اکسید با روش Schwarz و همکاران (1995) اصلاح و به MnO2-EG تبدیل گردید. هر ماده افزودنی در سه مقدار مصرف 1، 2 و 3 درصد به رزین اوره فرم‌آلدهید افزوده و تخته فیبر نیمه‌سنگین(MDF) با دانسیته اسمیkg/m3 750 ساخته شد. برای هر تیمار 3 تکرار در نظر گرفته شد بنابراین به همراه شاهد مجموعأ 27 تخته ساخته شد. در طول زمان پرس، زمان رسیدن به دمای OC100 (پارامتر(tT100oc لایه میانی ‌تخته تحت تأثیر ماده افزودنی ‌بوسیله ترمومتر بر پایه تروموکوپل کروم-نیکل تعیین شد. تیمار MnO2-EG3 (مقدار 3 درصد گرافیت انبساط‌یافته اصلاح‌شده) بیشترین تاثیر را در کاهش زمان رسیدن لایه میانی تخته به دمای OC100 ‌ به میزان 22 درصد نشان داد. به‌علاوه افزایش مدول الاستیسته به میزان 68 درصد در نتیجه این تیمار حاصل شد. افزودنی‌های G و EG میزان بالاتری از چسبندگی داخلی را نسبت به افزودنی MnO2-EG نشان دادند. در این خصوص تیمارهای EG2 و EG3 42 و تیمار G2 40 درصد افزایش در چسبندگی داخلی را نشان دادند. تاثیر تیمار EG2 در بهبود واکشیدگی ضخامت 24 ساعت بیشتر از سایر تیمارها بود به‌طوری که باعث حدود 19 درصد کاهش در مقایسه با شاهد شد.

Keywords

• تخته فیبر نیمه سنگین(mdf)
• رزین اوره فرم آلدهید
• گرافیت
• گرافیت انبساط‌یافته
• tt100oc
• خواص مکانیکی