روستا و توسعه (Feb 2019)
ارزیابی شاخص‌های توسعه پایدار روستایی در استان بوشهر: مطالعه موردی شهرستان تنگستان
Abstract
پژوهش حاضر به ارزیابی و تحلیل شاخص‌های توسعه پایدار روستایی در مناطق روستایی شهرستان تنگستان پرداخته، بر اساس هدف، از نوع کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده ۹۲ روستا با ۱۵۴۷۶ خانوار بود. در پژوهش حاضر، با بهره‌گیری از منابع، ۹۸ معرف در قالب یازده شاخص و سهم هر کدام در توسعه در نظر گرفته شد. در این راستا، برای سنجش پایداری شاخص‌ها، از روش استانداردسازی خطی و تقسیم‌بندی پرسکات آلن و برای محاسبه درجه توسعه‌یافتگی، از روش Z-SCORE و همچنین، برای اولویت‌بندی شاخص‌ها، از روش محاسبه درجه بحرانی استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، هجده درصد از شاخص‌های بررسی‌شده در وضعیت پایدار و ۸۲ درصد در وضعیت ناپایدار و بد قرار داشتند. بر اساس یافته‌ها، در زمینه برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری‌های هدفمند در سطح شهرستان تنگستان، دهستان‌های باغک، اهرم، دلوار و بوالخیر به‌ترتیب اولویت‌های اول تا چهارم را به خود اختصاص دادند.
