Conatus - Journal of Philosophy (Apr 2017)
Η Κατάλυση της Συμφιλίωσης από τη Διαφορά της Μετανεωτερικότητας
Abstract
Στόχος του παρόντος κειμένου είναι να παρουσιαστεί η διαφορετική κοσμοαντίληψη δύο διαφορετικών και ουσιωδώς ετερόκλητων τρόπων του σκέπτεσθαι: από την μία πλευρά, η θεώρηση των Νέων Χρόνων και από την άλλη, η αποκαλούμενη "post-histoire". Εκείνο το οποίο ενδείκνυται εξ΄αρχής να διασαφηνιστεί στο ζήτημα περί του μετα-μοντέρνου είναι ότι αυτό δεν «αντιμάχεται» τον μοντέρνο πρόγονο του. Tο «μετά» στη μετα-νεωτερικότητα δεν έρχεται να αντικαταστἠσει τη νεωτερικότητα. Με άλλα λόγια, το «μετά» δε συνδέεται με μία χρονική περίοδο που έχει παρέλθει και που στη θέση της οποίας εγκαθίσταται κάτι το εντελώς καινούργιο. Όλη η ανάλυση πραγματώνεται με γνώμονα την ντερριντιανή σκέψη. Σαφέστερα, μέσα από την αρχή της συμπληρωματικότητας, επιδιώκεται η επισήμανση των διαφορών μεταξύ νεωτερικότητας και μετα-νεωτερικότητας χωρίς ίχνος ταύτισης, συμφιλίωσης και επιτέλεσης αρμονικών συζεύξεων. Προσδοκάται επίσης να καταστεί σαφές ένα μοντέλο ιστορικιστικής προοπτικής, στην πορεία του οποίου οι κοινωνικοί σχηματισμοί διαρθρώνονται, αφού πρωτίστως αυτό προσεγγιστεί υπό ένα ακραιφνώς ρουσσωικό πρίσμα.
Keywords