Erciyes İletişim Dergisi (Jul 2017)
YAZLIK AÇIK HAVA SİNEMALARI: SİNEMA MEKANLARININ SOSYAL BİR ALAN OLARAK İŞLEVLERİ
Abstract
Sinema salonları geçmişte bireylerin temel sosyalleşme alanlarından biriydi. İnsanlar oraya gitmek için özel olarak hazırlanır, çoğu zaman aile ya da arkadaşları ile gider, kendilerini izledikleri filmlerin büyüsüne kaptırır, yıldızlarla bütünleşir, hayatın gerçeklerinden orada uzaklaşır ve film başlamadan önce ve bittikten sonraki ritüelleriyle toplumsallaşma deneyimlerini orada yaşarlardı. Bu çerçeveden bakınca özellikle yazlık hava sinemaları çok özel sinema deneyimlerinin yaşandığı mekanlardır. Geçmişte kapalı sinema mekanlarının olmadığı küçük yerleşim yerlerinde bireylerin sosyalleşmesinin en önemli alanlardan biri açık hava sinemalarıdır. Açık hava sinemaları, Türkiye’de yaygın olduğu dönemlerde en önemli eğlence ve sosyalleşme alanlarından biri olarak araştırılmaya değer iletişim mekanları arasında yer alır. Bugüne kadar, bu mekanların özellikleri ve buralarda bireylerin sosyalleşmeleri ile ilişkili sözlü tarih yöntemi ile yapılan çalışmalar olsa da az sayıdadır. Alandaki bu eksikliği giderebilmek adına bu çalışmada “açık hava sinemaları”, geçmişteki önemli bir eğlence ve sosyalleşme mekânı olarak ele alınmış ve analiz edilmiştir. Çalışmada sözlü tarih yönteminden yararlanılarak konu ile ilgili tanıkların bilgi ve deneyimlerine başvurulmuştur. Eski yazlık açık hava sinemalarını ve bunlarla ilgili anılarını hatırlarında tutan sinemaseverlerin ardından, belki de bu etkinliği ve mekânı hatırlayan kimse kalmayacaktır. Bu nedenle açık hava sinemaları ile ilgili geçmiş gözlemlerini, deneyimlerini ve anılarını hafızalarında tutan kişilerin sözlü tanıklıklarından yararlanılmıştır.
Keywords
