İSRÂİLOĞULLARI’NIN TAŞIDIĞI YÜK MESELESİ: TÂHÂ SÛRESİ 20/87. ÂYETİYLE İLGİLİ BİR İNCELEME

Abstract

Kur’ân’da anlatılan kıssalardan biri de İsrâiloğulları’nınMısır’dan çıkışıdır. Bu olaydan bahseden âyetlerdenbirisi, Tâhâ sûresinin 20/87. âyetidir. Bu çalışmada,Tâhâ sûresi 20/87. âyet incelenmektedir. Firavun’unzulmünden kaçan İsrâiloğulları, Kızıldeniz’i geçerekFilistin’e ulaşmaya çalışıyorlardı. Ordusuyla yola çıkanFirâvun’un amacı İsrâiloğulları’nı yakalamak ve yoketmekti. Ancak amacına ulaşamadı ve denizde boğuldu.Kurtulan İsrailoğulları, çok kısa bir süre içinde Mûsâ’nınemirlerini terk ettiler. Sâmirî’nin altından yaptığı böğüren/huwâr bir buzağıya taptılar. Bunun sebebi şuydu: Yolaçıkarken Mısırlılar’ı aldatıp altınlarını/zînat ödünç/ârîya almışlardı. Tevrat’ta ve bazı tefsirlerde Mûsâ’nınbunu emrettiği söylense de peygamberler, haram bireylemi emretmezler. İsrâiloğulları, haram olan/evzâr bualtınları taşıdılar. Kur’ân’da hem yüke hem de taşınanyükün haramlığına işaret etmek etmek için evzâr/awzârkelimesi kullanılmıştır. Bu altınları eritip buzağıyıyaptılar. Nihayetinde ise çaldıkları bu altınların, yoldançıkmalarına sebep olduğunu kabul ettiler. Çünkü dinuğrunda yapılan bir çalışmada haram bir iş yapmak veşahsi çıkarını amaçlamak, kişiyi yoldan çıkarır.