DOPUSZCZALNOŚĆ POWÓDZTWA O STWIERDZENIE NIEWAŻNOŚCI W OPARCIU O SPRZECZNOŚĆ UCHWAŁY Z NORMĄ DYSPOZYTYWNĄ

Abstract

Streszczenie W 2011 r. w doktrynie prawa handlowego rozgorzała żywiołowa dyskusja w przedmiocie tego, jakie powództwo z dwóch rodzajów środków zaskarżenia przewidzianych w k.s.h. powinno służyć zakwestionowaniu uchwały sprzecznej z normą dyspozytywną. Zapoczątkowana ona została postawieniem przez Michała Romanowskiego na łamach «Przeglądu Prawa Handlowego» prowokacyjnego pytania, czy uchwała organu właścicielskiego spółki sprzeczna z normą dyspozytywną jest sprzeczna z prawem. Artykuł ten spotkał się z licznymi głosami krytycznymi w doktrynie. Niniejszy artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej, „sprawozdawczej” czy też „deskryptywnej” przedstawiony zostaje przebieg zaistniałej w latach 2011-2012 dyskusji i najważniejsze wypowiedzi jej uczestników. W drugiej natomiast podniesione w dyskusji argumenty poddane zostają analizie, prowadząc do zajęcia przez autora własnego stanowisko w przedmiotowej materii.

Keywords

• sprzeczność uchwały z normą dyspozytywną
• powództwo o stwierdzenie nieważności
• ius dispositivum
• zaskarżanie uchwał.