Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jun 2017)
بررسی روایی نسخه ی فارسی آزمون شاخص راه رفتن پویا(DGI-P) در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس
Abstract
مقدمه و اهداف ارزیابی تواناییهای راه رفتن و خطر افتادن در افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس غالبا در توانبخشی انجام میگیرد. شاخص راه رفتن پویا از جمله ابزارهایی است که راه رفتن را حین انجام تکالیف مختلف ارزیابی میکند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی روایی نسخهی فارسی شاخص راه رفتن پویا در بیماران ام اس است. مواد و روشها مطالعه حاضر به شیوهی متدولوژی انجام و 62 بیمار مبتلا به ام اس به روش غیرتصادفی انتخاب شدند. روایی معیار با استفاده از همبستگی نمرات شاخص راه رفتن پویا با مقیاس تعادلی برگ و روایی سازه با استفاده از تحلیل عاملی بررسی شد. روایی محتوایی توسط 10 متخصص توانبخشی دارای تجربه در زمینهی کار بالینی و پژوهشی به صورت کمی بررسی شد. یافتهها نتایج تحقیق حاضر نشان داد که نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا در بیماران ام اس از روایی معیار قابل قبولی با مقیاس تعادلی برگ (859/0r=) برخوردار است. نسبت روایی محتوایی برای هر گزینه بین 80/0 تا 00/1 و شاخص روایی محتوایی در محدوه قابل قبول 91/0 قرار گرفت. بر اساس تحلیل عاملی، تست از یک عامل تشکیل شده است و ارزش ویژهی این عامل برابر با 4/4 بود که 55% واریانس را پیشبینی میکند. نتیجه گیری نسخه فارسی شاخص راه رفتن پویا ابزاری روا برای ارزیابی تعادل پویا حین راه رفتن در بیماران ام اس است.
