مدیریت اسلامی (Feb 2022)
تبیین چارچوب عقلانیت بر اساس آموزههای اسلامی و سهمیاریهای آن برای مدیریت دولتی
Abstract
نظامهای سیاسی که حاکمیت خود را با ابزاری به نام دولت اعمال کردهاند، در اداره امور عمومی مملکت خویش رویکرد و راهبردی را در پیش گرفتهاند که مبتنی بر نظریهای راجع به عقلانیت بوده است. مسئله اصلی این پژوهش، یافتن رویکرد اسلام (آیات قرآن کریم و روایات معصومان) (ع) به عقلانیت و سهم یاریهای آن برای مدیریت دولتی اسلامی است. این پژوهش از نوع کیفی بوده و راهبرد آن تحلیل مضمون است که طی آن با رجوع به منابع معتبر و جستجوی واژه عقل و مشتقات و مترادفات آن، آیات و روایات منتخب با استفاده از الگوی کینگ و هورکس تحلیل مضمون گردید تا اینکه شبکه نهایی مضامین شکل گرفت. بر این اساس، عقلانیت اسلامی دارای سه بُعد اصلی: زمینهها، پیامدها و ساحتهای عقلانیت شامل سه ساحت «اندیشهها، بینشها و نگرشها»، «گرایشها و انگیزهها و منشها» و «اعمال و رفتارها» بود. در ساحت اندیشه، مضامین ناظر به شرایط لازم و حداقلی عقلانیت، عنوان «تمییزمحوری» و مضامین ناظر به شرایط ایدئال و آرمانی عقلانیت، عنوان «توحیدگرایی» گرفتند. همچنین در ساحت صفات، مضامین ناظر به شرایط لازم و حداقلی، عنوان «اعتدالمحوری» و مضامین ناظر به شرایط ایدئال و آرمانی عقلانیت، عنوان «تعالیگرایی» گرفتند. در ساحت اعمال نیز مضامین ناظر به شرایط لازم و حداقلی، عنوان «عدالتمحوری» و مضامین ناظر به شرایط ایدئال و آرمانی عقلانیت، عنوان «احسانگرایی» گرفتند. در نهایت با تحلیل شبکه مضامین حاصله، سهم یاریهای عقلانیت اسلامی برای مدیریت دولتی در ابعاد مذکور ارائه گردید.