بررسی اثرات عصاره‌ی آبی گیاه بومادران در مدل پارکینسونی ایجاد شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین در موش‌های صحرایی نر

Abstract

زمینه و هدف: استرس‌های اکسیداتیو در تخریب نورون‌های واقع در جسم سیاه و ایجاد پارکینسون دخالت دارند. گزارش‌شده گیاه بومادران دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی و محافظت نورونی است. در این مطالعه، اثر محافظتی عصاره‌ی آبی گیاه بومادران بر ضایعه‌ی القاء‌شده توسط تزریق داخل بطنی 6-هیدروکسی دوپامین (6-OHDA) در موش‌های صحرایی نر بررسی‌شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی تجربی، 60 سر موش‌های صحرایی نر به‌صورت تصادفی به 6 گروه کنترل، پارکینسونی، و گروه‌های پارکینسونی تحت تیمار با عصاره تقسیم‌شدند. القاء پارکینسون با تزیق داخل بطنی تک دوز 6-OHDA انجام‌شد. عصاره‌ی آبی بومادران با دوزهای 4/1 و 8/2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم به دو روش مکرر (روزانه و به‌مدت 14 روز قبل و 14 روز پس از تزریق 6-OHDA) و یا حادّ (روز 13 پس از تزریق 6-OHDA) گاواژشد. ارزیابی پارکینسون با استفاده از تست روتارود و Wire grasping چهارده روز پس از تزریق 6-OHDA انجام‌شد. یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان‌داد که گاواژ مکرر دوزهای 4/1 و 8/2 میلی‌گرم عصاره‌ی بومادران فعالیت‌های حرکتی و قدرت عضلانی را متعاقب تزریق 6-OHDA در موش صحرایی بهبود بخشیده‌است (p

Keywords

• پارکینسون
• بومادران
• 6
• هیدروکسی دوپامین