دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی (Oct 2017)
پیشبینی خودکارآمدی دختران دانشآموز دبیرستان بر اساس ویژگیهای شخصیت مادران
Abstract
هدف از این پژوهش، پیشبینی خودکارآمدی دختران بر اساس ویژگیهای شخصیتی مادرانشان بود. روش پژوهش همبستگی و تعداد نمونه 351 دانشآموز مقطع متوسطۀ استان البرز بود که بهصورت نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ شخصیتی نئو (مک کری و کاستا، 1985) و خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) بود. تحلیل یافتهها نشان داد از بین متغیرهای پیشبین، تنها خردهمقیاس مسؤولیتپذیری مادران، خودکارآمدی دختران را پیشبینی میکند و ضریب رگرسیون (226/0= &beta)، نشاندهندۀ رابطۀ مثبت مسؤولیتپذیری مادران با خودکارآمدی دختران بود (002/0>P ). همچنین، معدل دختران دبیرستانی با ضریب رگرسیون (330/0= &beta)، گویای همبستگی مثبت و معنادار (0001/0>P )؛ و سن مادران با ضریب رگرسیون (105/0-= &beta) گویای همبستگی منفی و معنادار با خودکارآمدی دختران آنها بود (037/0>P ). بنابراین، میتوان نتیجه گرفت با توجه به نقشی که مسؤولیتپذیری و فاصلۀ سنی کم مادران با دختران، بر خودکارآمدی دخترانشان دارد، لازم است با تقویت منابع مسؤولیتپذیری مادران، و تشویق مادران به فرزنددار شدن در سنین جوانی، خودکارآمدی فرزندان نوجوان آنها را افزایش داد.