نقش دلبستگی به خدا و اخلاق رابطه‏‌ای در پیش‏‌بینی تجربۀ اضطراب در زنان متأهل شهرستان شاهرود

Abstract

سابقه و هدف: سلامت روانی زنان خانه‏دار به‏ویژه مشکلات اضطرابی آنان از اولویت‏های نادیده گرفته شده طی سال‏های اخیر است که نیازمند توجه جدی سیاست‏گذاران حوزۀ سلامت است. بنابراین، مطالعۀ حاضر با هدف بررسی نقش دلبستگی به خدا و اخلاق رابطه‏ای در پیش‏بینی تجربۀ اضطراب زنان متأهل انجام شده است. روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری شامل تمامی زنان متأهل خانه‏دار شهرستان شاهرود بود که در سال 1398 وارد مطالعه شدند. حجم ‌نمونه 380 نفر بود که با روش نمونه‏گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسش‏نامه‌های اضطراب، اخلاق رابطه‏ای و دلبستگی به خدا پاسخ دادند. برای تحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانۀ سلسله‌مراتبی استفاده شد. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین سنی زنان 89/41 سال و به‌‏ترتیب بیشترین و پایین‏ترین سطح تحصیلات با 65 درصد مربوط به دورۀ متوسطه و 15 درصد مربوط به تحصیلات دانشگاهی بود. بین اخلاق رابطه‏ای (57/0-=r و 05/0>P)، اخلاق عمودی (39/0-=r و 05/0>P) و اخلاق افقی (43/0-=r و 05/0>P) با اضطراب همبستگی منفی و بین دلبستگی به خدا (68/0-=r و 05/0>P) و مؤلفه‏های آن با اضطراب همبستگی منفی و معنادار وجود داشت. تحلیل رگرسیون نشان داد اخلاق رابطه‏ای توان تبیین 23% از واریانس اضطراب؛ اخلاق رابطه‏ای و دلبستگی به خدا با هم توان تبیین 33% از واریانس اضطراب؛ و دلبستگی به خدا مستقل از اخلاق رابطه‏ای توان تبیین 10% درصد از این واریانس را داشته‏اند. مؤلفه‏های دلبستگی به خدا نیز توانستند 12% از واریانس اضطراب را پیش‏بینی کنند. در میان ابعاد دلبستگی نیز ارتباط با خدا (38/0-=β) قوی‏ترین پیش‏بینی‌کنندۀ اضطراب بود. نتیجه‌گیری: با توجه به نقش متغیّرهای یادشده در پیش‏بینی تجربۀ اضطراب زنان متأهل می‏توان از نتایج پژوهش حاضر در برنامه‏های پیشگیری و درمان اضطراب به‏عنوان متغیّرهای تأثیرگذار استفاده کرد.

Keywords

• اخلاق؛ اضطراب؛ دلبستگی؛ زنان