تحقیقات تولیدات دامی (Nov 2015)
بررسی اثرات مکمل جیره ای عصاره آویشن شیرازی و دوره های زمانی استفاده از آن روی عملکرد، خصوصیات لاشه و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی
Abstract
در این آزمایش 336 جوجه یکروزه راس در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به 7 تیمار جیرهای در طی دوره 42 روزه اختصاص یافتند. هر تیمار جیرهای از 4 تکرار و هر تکرار از 12 جوجه تشکیل شده بود. جیرههای آزمایشی شامل: 1) جیره پایه (تیمار شاهد، بدون عصاره آبی آویشن شیرازی(، 2و 3) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 42 روز، 4 و 5) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 14 روز پایانی و 6 و 7) جیره پایه + 5/0 و 1 درصد از عصاره آویشن به مدت 7 روز پایانی آزمایش بودند. مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک بهصورت هفتهای و جمعیت میکروبی ناحیه ایلئوم در روزهای 21 و 42 اندازهگیری شدند. تیمارهای با بیشترین مدت زمانی استفاده از سطوح 5/0 و 1 درصد عصاره آویشن شیرازی (42 روز) سبب کاهش معنیدار خوراک مصرفی (78/97 و 67/99 گرم) در مقایسه با گروه شاهد (06/101 گرم) شدند (05/0PPP>). استفاده از سطح 1 درصدی عصاره به مدت 42 روز منجر به افزایش معنیدار وزن نسبی تیموس (7/0درصد) در مقایسه با شاهد (55/0 درصد) شد (05/0PP<). با توجه به نتایج بدست آمده، استفاده از 1 درصد عصاره آویشن شیرازی به مدت 42 روز در جیره جوجههای گوشتی منجر به بهبود ضریب تبدیل غذایی و جمعیت میکروبی روده پرنده شد.
