بررسی میزان شیوع و ارسال گزارش‌های موارد سرطان از بیمارستان‌های شهر شیراز به مرکز ثبت سرطان استان فارس

Abstract

مقدمه: لزوم پژوهش در مورد اپیدمیولوژی و الگوی شیوع انواع سرطان، به عنوان سومین عامل مرگ و میر در ایران، اهمیت بسیاری دارد. جمع‌آوری اطلاعات در مورد اپیدمیولوژی سرطان، اولین گام کنترل این بیماری می‌باشد. در این پژوهش میزان و نحوه‌ی گزارش‌های سرطان به مرکز ثبت سرطان فارس در سال 1384 مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: 10% بیماران سرطانی بستری شده در بیمارستان‌های شیراز در طی سال 1384 مورد بررسی قرار گرفتند. بر این اساس، 300 بیمار با نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. بدین ترتیب با نمونه‌گیری سهمیه‌بندی تصادفی تعداد افراد مورد بررسی در بیمارستان‌های دولتی و خصوصی مشخص گردید. سپس 3 واحد از میان بیمارستان‌های دولتی و 3 واحد از میان بیمارستان‌های خصوصی به طور نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. از میان پرونده‌های موجود با تشخیص سرطان در بیمارستان‌های یاد شده، نمونه‌ی مورد پژوهش با روش نمونه‌گیری سیستماتیک انتخاب و سپس اطلاعات موجود در هر پرونده بررسی و با اطلاعات ثبت شده در مرکز ثبت سرطان فارس مقایسه گردید. ارزیابی میزان و چگونگی ثبت و درستی گزارش بدخیمی‌ها در مرکز ثبت سرطان بر اساس پرونده‌های موجود در بیمارستان‌ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: به طورکلی در سال 1384، درصد ارائه‌ی گزارش‌های سرطان به مرکز ثبت سرطان 60% محاسبه گردید، بررسی موارد گزارش شده و ثبت آن، به میزان 8/75%، به طور صحیح انجام شده بود. بیشترین درصد گزارش‌های ارائه شده، مربوط به سرطان‌های لب، حفره‌ی دهانی و حلق بود. میزان گزارش‌ها از بیمارستان‌های غیردانشگاهی به طور معنی‌داری بیشتر از بیمارستان‌های دانشگاهی بود (001/0p < ) ولی از نظر صحت گزارش، در موارد گزارش شده از دو گروه بیمارستان تفاوتی دیده نشد. در نحوه‌ی گزارش موارد سرطان در میان بیماران در گروه‌های مختلف سنی و جنسی اختلافی دیده نشد. نتیجه‌گیری: بر اساس اطلاعات و بررسی انجام شده تخمین زده می‌شود که مراکز ثبت سرطان، میزان قابل توجهی از موارد سرطان را ثبت نمی‌کنند. از این رو فراوانی‌های گزارش شده در کشور ما در مقایسه با سایر پژوهش‌ها در سطح پایینی قرار دارد. واژگان کلیدی: سرطان، گزارش‌نویسی پزشکی، استان فارس، ایران.